Leiding geven is nooit eenzijdig. Het vraagt om scherpte én gevoeligheid. Richting geven én luisteren. Besluiten nemen én ruimte laten. In mijn eigen rol als leider heb ik altijd geprobeerd twee fundamentele pijlers met elkaar in evenwicht te brengen: daadkracht en betrokkenheid. Want wie als leider het verschil wil maken, heeft beide nodig.

Paniek in de tent. Onzekerheid alom. Alles staat op z’n kop. De druk neemt toe, mensen zoeken houvast – en ineens kijken alle ogen naar jou.

Hoewel vandaag de dag onze kinderen anders worden opgevoed dan wijzelf werden opgevoed, heerst nog vaak de overtuiging dat mannen sterk moeten zijn. Niet huilen. Niet zeuren. Niet twijfelen. Gewoon dóórgaan. Dat heeft ons ver gebracht. En als dát is wie je echt bent, dan is dat prima.

In veel organisaties leeft het idee dat een goede leider vooral snel, daadkrachtig en besluitvaardig moet zijn. En eerlijk is eerlijk: dat beeld wordt ook flink gevoed door managementboeken, succesverhalen en LinkedIn-posts vol power quotes.